Abdurrahim Karakoç'un Bir Gönül Dostuna Cevap Şiir'i

Bir Gönül Dostuna Cevap

Rıza-yı Hak için çıkmışız yola

Kulların engeli yıldırmaz bizi

Onulmaz dostların açtığı yara 

Düşmanın kurşunu öldürmez bizi

Ayrılık olursa öz ile sözde 

İçimiz dışımız kavrulur közde 

Ülkümüz nişanlı arpacık gezde

Şer güçler hedeften kaldırmaz bizi

Yalınayak geçtik dikenden taştan

Ne çıkar rüzgârdan, doludan, kıştan

Yırtılan destanlar yazılır baştan

Tufanlar sahneden sildirmez bizi

Kader bu...teslim ol, kafayı yorma 

Aklın kaynağını deliden sorma

Aylara, yıllara üzülüp durma

Sıcaklar soğuklar soldurmaz bizi

Gittiğimiz Hak Yol öyle bir yol ki

Hırs atına binmek günahtır belki

Sabrımız, sevdamız o kadar bol ki

Okyanuslar aksa doldurmaz bizi

Sıcak tut sevgiyi aşk ocağında

Yaşa da olgunlaş gam kucağında 

Şu ruhsuz dünyanın şu zül çağında

Olanlar ağlatır güldürmez bizi

Sözünde durandır yiğidin hası

Mezarda bitmez dostun vefası

Üç günlük dünyanın bin bir cefası

'Böldü' deseler de, böldürmez bizi

Sağlam atılmışsa temeller eğer

Allah rızasıysa emeller eğer

Niyete uygunsa ameller eğer

Kimseler yem için yeldirmez bizi

Çile, bela yağıyorken etrafa

Hak, adalet dedik çıktık ön safa

'Kötü' tanıtsa da üç-beş et kafa

Tarih kötü diye bildirmez bizi

Fitneye en güzel cevap sükûttur

Öfke günah dolu, sevap sükûttur

Tuzağa çok düştük hayli vakittir

Tedbir bataklara daldırmaz bizi

Bir ateş yakılır, sönmez bir daha
Bu bayrak gönderden inmez bir daha
İlkbahar hazana dönmez bir daha
Mevla yâd ellere yoldurmaz bizi

Abdurrahim Karakoç